فولاد برتر

 

معرفی میلگرد استیل 420
میلگرد استیل 420 یکی از آلیاژهای فولاد ضد زنگ مارتنزیتی و مغناطیسی است که در بازار با عنوان «میلگرد استیل بگیر» شناخته می‌شود. این نوع استیل به دلیل خاصیت جذب آهنربا، به‌راحتی از سایر استیل‌ها قابل تشخیص است. در استاندارد DIN آلمان، با شماره 1.4021 معرفی می‌شود و دارای سختی حدود 50HRC است. گرچه در مقایسه با فولادهای آستنیتی نگیر، مقاومت کمتری در برابر خوردگی دارد، اما از لحاظ خواص مکانیکی و سختی در سطح بالاتری قرار می‌گیرد.

ترکیبات شیمیایی و خواص آلیاژ
این استنلس استیل دارای ترکیباتی شامل کروم (حداقل 12 درصد)، سیلیسیوم، کربن، منگنز، گوگرد و فسفر است. کروم، عنصر کلیدی در ساختار آن است که مقاومت در برابر زنگ‌زدگی را تأمین می‌کند. نسبت بالاتر کربن در این آلیاژ نسبت به استیل 410، سبب افزایش سختی و استحکام آن شده است.

ویژگی‌های فنی میلگرد استیل 420

• قابلیت سخت‌کاری از طریق عملیات حرارتی، ویژگی برجسته این میلگرد است.

• در حالت آنیل شده، انعطاف‌پذیری خوبی دارد، اما برای جوشکاری مناسب نیست و معمولاً در این زمینه استفاده نمی‌شود.

• در صورتی که سطح آن صیقل داده شود، مقاومت مطلوبی در برابر خوردگی از خود نشان می‌دهد.

بیشتر بخوانید:چرا آلومینیوم نوید رضوان؟ انتخاب حرفه‌ای‌ها!

مقاومت در برابر خوردگی
مقاومت میلگرد 420 در برابر زنگ‌زدگی در مقایسه با آلیاژهای آستنیتی پایین‌تر است، اما در شرایط خاص مانند محیط‌های مرطوب، اسیدی ضعیف، یا هنگام تماس با مواد غذایی، عملکرد مناسبی دارد. در حالت آنیل‌شده، میزان مقاومت به خوردگی کاهش می‌یابد و بیشتر در برابر زنگ‌زدگی آسیب‌پذیر است.

کاربردهای میلگرد استیل 420
از این میلگرد در مواردی که سختی بالا و مقاومت نسبی در برابر خوردگی نیاز باشد، استفاده می‌شود؛ به‌ویژه:

• ساخت تیغه‌های برش در صنایع برشکاری

• تولید ابزار آشپزخانه مانند قاشق و چنگال

• صنایع غذایی و محیط‌هایی که نیاز به تحمل سایش وجود دارد

نکات مهم در استفاده از میلگرد 420
برای بهره‌گیری حداکثری از خواص این آلیاژ، بهتر است از آن زمانی استفاده شود که سطح آن پولیش و سخت‌کاری شده باشد. لازم به ذکر است که در دماهای بالای 800 درجه فارنهایت، مقاومت خوردگی آن به شدت کاهش می‌یابد و برای استفاده در آن شرایط توصیه نمی‌شود.

محاسبه وزن میلگرد استیل 420
برای به‌دست آوردن وزن این میلگرد، ابتدا مساحت سطح مقطع (بر اساس قطر) محاسبه می‌شود. سپس این عدد در طول مورد نظر ضرب شده و حاصل در عدد چگالی فولاد (7.8) ضرب می‌گردد. در نهایت نتیجه به‌دست آمده بر 1000 تقسیم می‌شود تا وزن نهایی به‌دست آید.

قابلیت شکل‌دهی و جوشکاری
گرچه میلگرد 420 قابلیت جوشکاری دارد، استفاده از آن در فرآیندهای جوشکاری رایج نیست. برای فرم‌دهی مناسب، باید آن را در دمای 800 تا 1100 درجه سانتی‌گراد حرارت داد و پس از آن به‌آرامی خنک کرد تا دچار شکستگی نشود.